اخبار
اولین بار پلی استایرن توسط ادوارد سایمون در سال ۱۸۳۹ کشف شد که خودش نمی‌دانست چه مادهٔ با ارزشی کشف کرده. تهیه تجاری منومر استایرن و پلیمریزاسیون آن به سال ۱۹۳۴ بر می‌گردد که کمپانی “داو” توانست استایرن را از فراورده‌های نفتی سنتز نماید و سپس آن را پلیمریزه کند. در همان زمان مشابه این فرایند مراحل تکمیلی خود را در آلمان غربی می گذراند. تجربیات به دست آمده از این محصول در زمان جنگ جهانی دوم موجب گردید تا در سال‌های بعد از جنگ، پلی استایرن نه تنها به عنوان یک عایق الکتریسیته گران قیمت شناخته نشود، بلکه به عنوان یک پلاستیک گرمانرم، ارزان و با خواص خوب معرفی شود. با طی گذر زمان و با انتشار تئوری‌های مختلف (از جمله تئوری هرمان اشتاودینگر در سال ۱۹۲۲ در مورد پلیمر)، در نهایت شرکت BASF در ابتدای سال ۱۹۵۰ یک فرایند دو مرحله‌ای برای تولید فوم پلی استایرن را گسترش داد. در این فرایند مرحله اول شامل تهیه دانه‌های حاوی توزیع یکنواخت عامل پف زا توسط روش پلیمریزاسیون سوسپانسیونی مونومر استایرن بوده که در مرحله دوم این ماده در داخل یک قالب فرایند می‌گردد. سهولت تولید محصول به هر شکل و اندازه از مزایای این روش بوده که باعث توسعه آن شد. این ماده اولین بار در سال ۱۹۵۰ تولید گردید.
زماني كه براي اولين بار ظروف يكبار مصرف وارد بازارها شدند، همه نفس راحتي كشيدند و به خود وعده زندگي سالم‌تر و البته راحت‌تري دادند. در حال حاضر سا‌ل‌هاست كه اين ظروف حتي در نذري‌ها و سفره‌هاي ما جاي خود را باز كرده‌اند و از زماني كه نذري در سيني‌ها و ظروف فلزي در بين مردم پخش مي‌شد زمان زيادي گذشته است.
تمامى پليمرها از نوع دست اول تا آنهايى كه بازيافتى بوده و همچنين ظروف پلاستيكى حتماً بايد قبل از استفاده در صنعت غذايى تحت آزمون Food gradeقرار بگيرند. اين آزمون تحت استانداردهاى اتحاديه اروپا (EEC) و آمريكايى (FDA) انجام مى شود. با انجام آزمون هايى كه در اداره كل آزمايشگاه هاى كنترل غذا و دارو نيز قابل اجرا هستند ميزان مهاجرت مواد سازنده پليمرها به سمت مواد غذايى مشابه سنجيده مى شود. در واقع وزارت بهداشت مقاومت و ميزان مهاجرت مواد سازنده پليمرها را در حلال ها يا محلول هاى مشابه مواد غذايى مى سنجد.
مزايا :
1- داراي مقاومت به مواد الكلی
۲- صرف انرژي کمتر براي تولید
۳- قابلیت شکل پذیري بالا با گستردگی متفاوت خواص فیزیکی
۴- طرح پذیري
۵- شفاف بودن
بَسپار یا پلیمر ماده‌ای شامل مولکول‌های بزرگی است که از به هم پیوستن واحدهای کوچک تکرار شونده که تکپار یا مونومر نامیده میشود، ساخته شده است. این گرایش تا سال ۱۳۶۲ یکی از گرایش‌های مهندسی شیمی بود اما در حال حاضر به عنوان یک رشته مستقل با دو گرایش صنایع پلیمر و تکنولوژی و علوم رنگ در دانشگاهها ومراکز اموزش عالی ارایه میشود، البته هنوز در تعداد محدودی از دانشگاههای کشور مهندسی پلیمر یکی از گرایش های مهندسی شیمی است. واژهٔ بسپار فارسی است و از دو بخش بس (بسیار) و پار (پاره، قطعه) تشکیل شده‌است. واژه «پلیمر» از دو بخش یونانی «پُلی» به معنای بسیار و «مر» به معنی قسمت، پاره یا قطعه گرفته شده است.
تولید و چاپ ظروف یکبار مصرف
شرکت بسپار پاک سهند با نام تجاری مهستان، با فن‌آوری دستگاه‌های اکسترودر، ترموفرمینگ و چاپ 6 رنگ، زمینه کاری خود را در تولید ورق های چند لایه و ظروف یکبار مصرف گسترش داد.
سید جواد مسلم‌زاده مدیر بسپار پاک سهند در این‌باره می‌گوید: «شرکت ما در زمینه تولید ورق‌های پلاستیکی چند لایه از جنس پلی استایرن (PS) و پلی پروپیلن (PP) و غیره در حال فعالیت است. دستگاه اکسترودر با توان تولید 400 کیلو ورق در ساعت را دارد و توان تولید ظروف یکبار مصرف نسبت به ابعاد و ضخامت آن متفاوت بوده. به عنوان مثال لیوان با دهانه 75 در هر ساعت 25 تا 30 هزار عدد می باشد. دستگاه ترموفرمینگ دارای توان تولید ظروف یکبار مصرف چند لایه از انواع مواد پلیمری از قبیل PP,HIPS,GPPS,OPS,PLA,PET,PVC,PE,ABS,PS و غیره است.برای انتخاب این ماشین‌آلات سفرهای زیادی به ترکیه، آلمان، ایتالیا، امارات متحده عربی، سوییس و بازدید از نمایشگاه های اینترپک و سه سالانه K دوسلدروف آلمان و شانگهای، پکن و چین تایپه داشتیم . انتخاب، نصب و راه‌اندازی ماشین‌آلات در مجموعه حدود 4 سال به طول انجامید. (جا دارد از کارآفرین فعال و نابغه صنعت چاپ و بسته‌بندی مرحوم بهمن برهان مدیر عامل شرکت سدید افزار یاد شود که در این پروژه به عنوان مشاور این شرکت مارا یاری نمودند.)
به تازگی نیز دستگاه شرینک لیبل مخصوص لیوان را هم به مجموعه اضافه کرده‌ایم که توان لیبل زنی از جنس پلی وینیل کلراید (PVC) به ظروف از دهانه 25 الی 125 میلیمتری را داراست .
در ضمن در حوزه مصارف پزشکی یکبار مصرف نیز مطالعات، بررسی و نمونه‌زنی (prototype) شده است.»
مسلم‌زاده درباره تولید ظروف گیاهی هم می‌گوید:« دستگاه‌های ما قادر به تولید ظروف یکبار مصرف گیاهی هم هستند، ولی فعلا این کار را انجام نمی‌دهیم.
زیرا هم تولید آنها هزینه‌بر است و هم بازار به سمت آن حرکت نکرده است. عده‌ای معتقدند عمر و ماندگاری این ظروف پایین است و مستعد کپک زدن هستند. من در بازدیدی که از تایوان داشتم، سوله‌ای را مملو از ظروف پلیمری گیاهی دیدم که همه کپک زده بودند و باید امحا می‌شدند.
ولی با توجه به اهمیت روز افزون توجه به محیط زیست، ما با همکاری مراکز تحقیقاتی در سطح جهانی در تلاشیم تا از توان تولید مواد PLA در این شرکت بهره ببریم و این نوع مواد را به کشور نیز معرفی کنیم.
ماده اولیه گیاهی PLA در کنار گیاهی بودن و نداشتن ضرری به محیط زیست، شفاف، منعطف و قابل بازیافت هستند.»